Zakończenie oktawy Bożego Ciała w Radziszowie – święcenie wianków

Podczas oktawy Bożego Ciała po Mszy św. wokół Kościoła odbywały się procesje z Najświętszym Sakramentem. Osiem dni oktawy Bożego Ciała jest uważane za czas szczególnej łaski, Pan Jezus jest wtedy najbliżej nas, „spaceruje” z nami w procesjach wokół Kościoła.

Ostatniego dnia oktawy, w czwartek, kapłan święci wianki sporządzone z kwiatów i ziół leczniczych. Wianki powinny być splecione najpiękniej jak kto potrafi, z jak największej ilości kwiatów i ziół, ponieważ są symbolem ludzkiej pracy, a jednocześnie utożsamiają dar Boży służący ludziom i wszelkim stworzeniom.

Już od stuleci przypisywano wiankom leczniczą moc oraz działanie ochronne, zawieszano na drzwiach, ścianach, często przy obrazach świętych.

Zarówno poświęcone ziele z wianków jak i brzozowe gałązki wzięte z ołtarzy miały chronić przed burzami, uderzeniami pioruna, pożarami, powodziami i wszelakimi szkodnikami na polach.

Jeśli upleciony był z samych ziół, listeczki i kwiaty kruszono sporządzając lecznicze herbatki, jeśli były to inne kwiaty, przechowywano go przez cały rok (nie wolno było wyrzucić, bo był poświęcony), potem można było go spalić, a popiół rozsypać po polach i przydomowych ogródkach, by uchronić zboża, łąki i warzywniki przed szkodnikami.

Oprócz święcenia wianków z ziół i kwiatów, w świątyniach jest też specjalne błogosławieństwo – dzieci oraz kobiet w stanie błogosławionym.

[tekst i foto: Halina Wasyl]